Δευτέρα 13 Φεβρουαρίου 2012

Φέτος του αγίου Βαλεντίνου θέλω…

PART 2: Έξοδος.

Λοιπόν, καλά-χρυσά τα πολυτελή εστιατόρια για δείπνο και ποτό, αλλά πώς να το κάνουμε «πολλά τα λεφτά Άρη». Άσε που, επειδή δεν συχνάζετε εκεί συχνά-πυκνά, αλλά μόνο σε τέτοιες ημι-υποχρεωτικές επετείους, νιώθετε σαν το ψάρι έξω απ’ το νερό, και όλα σας φαίνονται περίεργα και ξένα. Bottom line, πάλι θα καταλήξετε να νιώθετε άσχημα και διασκέδαση μηδέν. 

Ενώ, αν πάτε στο μπαράκι που συχνάζετε συνήθως, θα περάσετε χαλαρά, αλλά ωραία. Έτσι για να sparkle up τη βραδιά, φροντίστε -για αλλαγή- να κάνετε κράτηση. Όταν φτάσετε, ανακοινώνοντας το όνομά σας, θα νιώσετε ξεχωριστοί, η αίσθηση πολυτέλειας θα εκτοξευθεί στα ύψη, αλλά σε συνδυασμό με την άνεση που νιώθετε ήδη σ’ αυτό το μαγαζί, δεν θα νιώσετε σαν το βλάχο που κέρδισε το λόττο και μεταπήδησε στις πολυτέλειες.


Η βραδιά μπορεί να γίνει ξεχωριστή αν πάρετε κάποιο ποτό που δεν έχετε ξαναπιεί και πάντα θέλατε να δοκιμάσετε. Αν υπάρχει η δυνατότητα, μπορείτε να παραγγείλετε ένα πιάτο με διάφορα αλλαντικά, τυριά ή μια φρουτοσαλάτα για να το συνοδεύσετε. Έτσι θα απολαύσετε την πολυτέλεια που αξίζει στη βραδιά.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου